کنترل اینترنت در دست کیست؟

شبکه جهانی اینترنت طی سالهای اخیر به اندازه ای با زندگی انسان در هم پیچیده شده است که مانند بسیاری از رفتارهای ناخودآگاه انسانی توجه کسی را به خود جلب نکرده و بسیاری از حقایق جالب توجه آن بدون توجه و ناشناس باقی مانده است.

اینترنتی که در حدود ۴۰ سال پیش در آزمایشگاهی در دانشگاه کالیفرنیا به وجود آمد امروزه تمامی جهان را تحت پوشش خود درآورده و به قسمتی از زندگی روزمره بیش از ۱.۵ بیلیون انسان تبدیل شده است.با این حال کمتر کسی به جزئیات این پدیده همه گیر توجه داشته و همه آن را به عنوان ابزاری برای رفع نیازهای خود می بینند.

نیروهای شکل دهنده اینترنت، وسعت آن، احتمال تکامل اینترنت به منظور شکل گیری ذهنی مستقل و...از سئوالات ساده ای است که کمتر کسی به آن توجه دارد. به همین دلیل سایت علمی نیوساینتیست با طرح سئوالاتی ساده در رابطه با این پدیده جهانی در یافتن پاسخ هایی برای این سئوالات تلاش کرده است.

● چه کسی اینترنت را کنترل می کند؟
پاسخ رسمی به چنین سئوالی "هیچکس" است. اما این پاسخ نیمی از حقیقتی است که مخفی باقی مانده است. اینترنت اصولا گروهی از موافقت نامه ها میان جوامع رایانه ای، سرورهای بی شمار و کابلها است که بیشتر آنها در خفا قرار دارند.

اما از نظر برتری توانایی در کنترل شبکه می توان از شرکت اینترنتی ICANN در کالیفرنیا نام برد.این شرکت سازمانی است که میزان آدرسهای آنلاین یا نامهای دامنه را به همراه پسوندهای آنان از قبیل com. متعادل می سازد.

کشورهای روسیه، چین و اروپا به صورت مداوم به خاطر نفوذ بیش از حد آمریکا بر هماهنگی جهانی اینترنت ابراز نگرانی می کنند زیرا به گفته یکی از مدیران منطقه ای این شرکت آمریکا نقشی متفاوت از نقش دیگر کشورها در زمینه اینترنت دارد.به بیانی دیگر در صورتی که هر کشوری قصد تغییر جنبه های مختلف دامنه خود را داشته باشد این تغییرات باید توسط وزارت بازرگانی آمریکا مورد کنترل و تایید قرار گیرد.

عملیات اجرایی چنین تغییراتی نیز توسط شرکت آمریکایی Verisign صورت خواهد گرفت و به همین دلیل کشورهای بزرگ جهان به این امر که آمریکا عملا در حضور کشورهای مختلف در این شبکه نقش تعیین کننده ای دارد اعتراض دارند.

● آیا این شبکه می تواند خودآگاه باشد؟
از نظر مهندسی دیدن شباهتهای کیفی میان مغز انسان و شبکه پیچیده اینترنت از قبیل حفظ، پردازش، فراخوان و انتقال داده ها، امری آسان به شمار می رود. اما این شبکه از هوشیاری های مشابه انسان از جمله توانایی شناسایی خود برخوردار نیست.

با این حال با افزودن آگاهی به اینترنت می توان آن را به شبکه ای خود آگاه که در راه بهبود توانایی های خود تلاش می کند تبدیل کرد.آمارهای جدید نشان می دهد که در حال حاضر بیش از یک بیلیون انسان در حال استفاده از اینترنت هستند و در عین حال بیش از یک بیلیون انسان تنها از طریق تلفنهای همراه خود به این شبکه عظیم اتصال دارند.

این شبکه در حال حاضر حتی در موقعیت نیمه هوشیار نیز قرار ندارد اما با ایجاد موقعیتهای مختلف از جمله فراهم آوردن شرایطی برای کنترل کمبودهای دانش و چاره جویی برای این کمبودها به واسطه خود شبکه می توان اینترنت را از موقعیت فعلی خود خارج کرده و آن را به سطح هوشیاری نزدیک کرد.

دانشمندان بر این باورند که با گسترش سایتهای گروهی، اینترنت رو به سوی هوشیاری گذاشته است و می تواند طی دهه آتی به سطح هوشیاری کامل برسد.

● وسعت اینترنت چه اندازه است؟
در اینکه اینترنت بسیار عظیم است شکی نیست. در سال ۲۰۰۵ گوگل طی محاسبه ای اعلام کرد اینترنت بالغ بر ۵ میلیون ترابایت را در خود جا داده است.

آمارهای جدید نشان می دهد که در حال حاضر بیش از یک بیلیون انسان در حال استفاده از اینترنت هستند و در عین حال بیش از یک بیلیون انسان تنها از طریق تلفنهای همراه خود به این شبکه عظیم اتصال دارند.

اینترنت ترکیبی ناهماهنگ از رایانه ها است که توسط واحدهای مجزایی مانند انواع شرکتها و دانشگاهها و دیگر مراکز به وجود می آیند. امری که این شبکه های ناهماهنگ را به صورت واحد درخواهد آورد زبانی بین المللی به نام معاهده کنترل ارسال و معاهده اینترنت است.

در سال ۲۰۰۸ موتور جستجویی به نام کویل با عنوان بزرگترین موتور جستجوی جهان به وبگردها معرفی شد که این موتور جستجو به بیش از ۱۲۰ بیلیون صفحه دسترسی داشت اما مدتی کوتاه پس از آن گوگل از امکان دسترسی به بیش از یک تریلیون صفحه اطلاعاتی خبر داد.

این در حالی است که برخی از آمارها از امکان صد برابر بودن اطلاعات موجود در این شبکه نسبت به گوگل یا کویل خبر می دهند. امری که قطعی است سرعت بالای رشد اینترنت و اطلاعات موجود در آن است. بر اساس گزارش گوگل روزانه چندیدن بیلیون صفحه به اینترنت افزوده می شود.

● آیا تنها یک اینترنت وجود دارد؟
به گفته محقق دانشگاه کلمبیا در صورتی که چین هدایت نامهای دامنه های کشور خود را به عهده گیرد می تواند از سیستمهای آمریکایی استقلال یافته و شهروندان خود را از قسمت بزرگی از اینترنت جدا سازد. در این صورت این تغییر زبان می تواند جداسازی ملی اینترنت را تسریع ببخشد . در حال حاضر و به احتمال زیاد تنها یک اینترنت در جهان وجود دارد.

اینترنت ترکیبی ناهماهنگ از رایانه ها است که توسط واحدهای مجزایی مانند انواع شرکتها و دانشگاهها و دیگر مراکز به وجود می آیند.

امری که این شبکه های ناهماهنگ را به صورت واحد درخواهد آورد زبانی بین المللی به نام معاهده کنترل ارسال و معاهده اینترنت است که با نام TCP/IP نیز شناسایی می شود.البته شبکه های عظیم متعددی نیز وجود دارند که از IP های متفاوتی به منظور جدا ماندن از اینترنت استفاده می کنند که از آن جمله می توان به FidoNet اشاره کرد.

در حالیکه یک زبان رایج رایانه ای (TCP/IP) عامل موفقیت این شبکه عظیم شد، نوعی دیگر از زبان، زبان انسانی به تدریج باعث جداسازی این شبکه شده و آن را به چندین شبکه جداگانه منطقه ای تبدیل کرد.

در سال ۲۰۰۷ سازمان ICANN تحت فشار روسیه و چین اجازه استفاده از حروف غیر لاتین را در آدرسهای آنلاین صادر کرد. این حرکت علاوه بر ایجاد امکان دسترسی بیلیونها چینی و روسی به اینترنت و بهبود در ارتباطات و تجارت آنلاین در میان کشورها، باعث ایجاد تغییر در چهره پیشین اینترنت شد. یکی از این تغییرات از بین رفتن امکان دسترسی به تمامی دامنه های جهان به دلیل تفاوتهای نامهای دامنه ها است.

به گفته محقق دانشگاه کلمبیا در صورتی که چین هدایت نامهای دامنه های کشور خود را به عهده گیرد می تواند از سیستمهای آمریکایی استقلال یافته و شهروندان خود را از قسمت بزرگی از اینترنت جدا سازد. در این صورت این تغییر زبان می تواند جداسازی ملی اینترنت را تسریع ببخشد و در نهایت کنترل قسمتی از این شبکه به دست آمریکا، قسمتی به دست چین و قسمتی دیگر از آن به دست روسیه خواهد افتاد.

منبع

خودروی جالب و ابداعی دانشجوی ایرانی در آمریکا

دانشجوی جوان ایرانی با ارائه طرح صندلی اتوماتیک که بر روی یک توپ در همه جهات چرخیده و تعادل خود را حفظ می‌کند به عنوان یک وسیله نقلیه الکتریکی جدید توجه و تحسین داوران بین‌المللی را در رقابت‌های طراحی میچلین در آمریکای شمالی جلب کرده است.

به گزارش عصر خودرو طراحی ابداعی محمد صادق سماکوش درون‌کلایی که سبک خود را بیشتر مدیون فیلم انیمیشن وال ای (WALL-E) است «Supple (انعطاف‌پذیر)» نام دارد و در آن یک صندلی بر روی یک توپ قرار دارد که به همه سو می‌چرخد.

این صندلی از فناوری هدایت بی‌سیم اتوماتیک بهرمند بوده و برای راندن آن تنها لازم است که راننده، مسیر را از روی نقشه لمسی سیستم جهت‌یابی جهانی (جی‌پی‌اس) انتخاب کند. در این حالت این خودرو سایر کارهای لازم را انجام خواهد داد.

این طراحی ایرانی تنها 19 سال داشته و دانشجوی مهندسی مکانیک است.

به نظر می‌رسد که از این خودرو الکتریکی تنها می‌توان در محیط سربسته یا محیط‌های کم باران استفاده کرد و با اینکه در خلاصه طرح نیامده، احتمالا این خودرو از نوعی ارتباط بی‌سیم برای جلوگیری از تصادف با سایر خودروها یا ورود در مسیرهای باریک برخوردار باشد.

از آنجایی که این خودرو به صورت خودکار مسیر را طی می‌کند، راننده می‌تواند در طول مسیر از امکانات اینترنت، تلفن همراه و یا حتی سرگرمی‌های دیجیتالی استفاده کند.

همچنین می‌توان این دستگاه را به صورت دو سرنشین یا حتی تا چهار سرنشین نیز استفاده کرد.

زندگینامه ی دکتر جواد حداد نیا

دکتر جواد حداد نیا تحصیلات مقدماتی خود را با رتبه های ممتاز در شهرستان سبزوار به پایان رسانید و در دوره دبیرستان به عنوان نفر اول  المپیاد ریاضی در استان خراسان برگزیده شد . پایان دوره متوسط وی در سال 1368 با ورود به دانشگاه صنعتی امیر کبیر تهران در رشته مهندسی برق-الکترونیک با رتبه 28 منطقه یک در کنکور سراسری همزمان گردید.

دوران مهندسی الکترونیک را دردانشگاه امیر کبیر در سال 1372 با اخذ رتبه ی اول به پایان رسانید.

در کنکور سراسری فوق لیسانس هم نیز رتبه دوم در رشته برق را به دست آورد و با این که در کنکور سال 1372 در دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد اما به یمن رتبه اولی خود در دانشگاه صنعتی امیر کبیر و در رشته مهندسی برق-الکترونیک در مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل داد در این زمان پروژه فارغ التحصیلی وی در مقطع کارشناسی به عنوان پروژه برتر در تهران و در گرایش برق معرفی گردید.

در سال 1372 از دانشگاه پلی تکنیک فرانسه بورس تحصیلی برای مقطع دکتری دریافت نمود که از این بورس صرفنظر نمود و در مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل داد.

چاپ مقاله ای از وی در یکی از کنفرانس های IEEE منجر به دعوت وی از دانشگاهOmaha در ایالت Nebraska از کشور امریکا گردید.

در همین زمان دانشگاه Windsor در ایالت Ontario از کشور کانادا نیز از وی جهت ادامه تحصیل دعوت به عمل اورد .وی کشور کانادا را برگزید و سپس در انجا به ادامه تحصیل مشغول گشت.

دکتر حدادنیا در سال 1381 به کشور بازگشت و با اخذ مدرک دکتری (Ph.D) در رشته برق –الکترونیک در دانشکده مهندسی دانشگاه سبزوار مشغول به تدریس و پژوهش شد.

از وی اثار بسیاری در ژورنالهای معتبر خارجی و همچنین کنفرانسهای معتبر داخلی و خارجی به چاپ رسیده است که از ان جمله میتوان به چاپ حدود ده مقاله در ژورنالهای معتبر(ISI )اشاره نمود . همچنین بیش از 35 اثر در کنفرانس هایی که عموما IEEE می باشند به چاپ رسیده است چاپ یک کتاب از وی نیز افزون بر اثار وی می باشد.

روش شناسایی چهره ی انسان در تصاویر دیجیتال با استفاده از گشتاور های شبه زرنیکی به عنوان اثری ماندگار از وی می باشد که مورد اشاره بسیاری از محققان در جامعه ی علمی دنیا میباشد.

وی همچنین در بیش از 15 طرح پژوهشی که اکثرا جنبه ی طرح های علمی را داشته اند به عنوان مجری طرح فعالیت داشته است .طرحهای ارتباط با صنعت وی در دانشگاه از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد.

وی عضو انجمن IEEE SPIE, (انجمن مهندسان Photo Optical امریکا )IEICE (انیستیتو الکترونیک اطلاعات و مخابرات ژاپن است.

در سالهای 1382و1383و1386دکتر حدادنیا به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه سبزوار برگزیده شد و همچنین در جشنواره های بین المللی فردوسی در سال 1383 رتبه اول را در بین طرح های پژوهشی گروه فنی و مهندسی گردید.در جشنواره فوق و در سال 1384 به عنوان پژوهشگر برتر بر گزیده گردید.

وی در سال 1384 به عنوان پژوهشگر برتر توسط وزارت علوم و تحقیقات و فناوری بر گزیده شد.

ایشان به عنوان عضو هیئت علمی گروه برق و کامپیوتر در دانشگاه سبزوار مشغول به کار میباشد و همچنین در سمت های مدیر گروه برق،رئیس دانشکده فنی و مهندسی،مدیر فناوری اطلاعات و معاون پژوهشی در دانشگاه تربیت معلم سبزوار فعالیت داشته است و هم اکنون معاون اموزشی و تحصیلات تکمیلی این دانشگاه میباشد.

ایشان همچنین به عنوان مشاور تخصصی در امور اتو ماسیون شبکه های توزیع برق در وزارت نیرو و شرکت ها ی تخصصی توانیر و عضو کمیته تحقیقات شرکت توزیع برق استان خراسان رضوی می باشد.

منبع

تاریخچه رباتیک

کلمه ربات توسط Karel Capek  نویسنده نمایشنامه R.U.R  (روبات‌های جهانی روسیه) در سال 1921 ابداع شد. ریشه این کلمه، کلمه چک اسلواکی(robotnic) به معنی کارگر می‌باشد.

در نمایشنامه وی نمونه ماشین، بعد از انسان بدون دارا بودن نقاط ضعف معمولی او، بیشترین قدرت را داشت و در پایان نمایش این ماشین برای مبارزه علیه سازندگان خود استفاده شد.

البته پیش از آن یونانیان مجسمه متحرکی ساخته بودند که نمونه اولیه چیزی بوده که ما امروزه ربات می‌نامیم.

امروزه معمولاً کلمه ربات به معنی هر ماشین ساخت بشر که بتواند کار یا عملی که به‌طور طبیعی توسط انسان انجام می‌شود را انجام دهد، استفاده می‌شود.

بیشتر ربات‌ها امروزه در کارخانه‌ها برای ساخت محصولاتی مانند اتومبیل؛ الکترونیک و همچنین برای اکتشافات زیرآب یا در سیارات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ربات یک ماشین الکترومکانیکی هوشمند است با خصوصیات زیر:
*  می توان آن را مکرراً برنامه ریزی کرد.
*  چند کاره است.
*  کارآمد و مناسب برای محیط است.

  قانون رباتیک مطرح شده توسط آسیموف:
1- ربات ها نباید هیچگاه به انسانها صدمه بزنند.
2- رباتهاباید دستورات انسانها را بدون سرپیجی از قانون اوّل اجرا کنند.
3- رباتها باید بدون نقض قانون اوّل و دوم از خود محافظت کنند.

ربات‌ها دارای سه قسمت اصلی هستند:
مغز که معمولاً یک کامپیوتر است.
محرک و بخش مکانیکی شامل موتور، پیستون، تسمه، چرخ‌ها، چرخ دنده‌ها و …
سنسور که می‌تواند از انواع بینایی، صوتی، تعیین دما، تشخیص نور، تماسی یا حرکتی باشد.
با این سه قسمت، یک ربات می‌تواند با اثرپذیری  و اثرگذاری در محیط کاربردی‌تر شود.

 اجزای یک ربات با دیدی ریزتر :
 **  وسایل مکانیکی و الکتریکی شامل :
 * شاسی، موتورها، منبع تغذیه، 
 *  حسگرها (برای شناسایی محیط):
 *  دوربین ها، سنسورهای sonar، سنسورهای ultrasound، …
 *  عملکردها (برای انجام اعمال لازم)
 *  بازوی ربات، چرخها، پاها، …
 *  قسمت تصمیم گیری (برنامه ای برای تعیین اعمال لازم):
 *  حرکت در یک جهت خاص، دوری از موانع، برداشتن اجسام، …
 *  قسمت کنترل (برای راه اندازی و بررسی حرکات روبات):
 *  نیروها و گشتاورهای موتورها برای سرعت مورد نظر، جهت مورد نظر، کنترل مسیر، …

مزایای رباتها:
 
1- رباتیک و اتوماسیون در بسیاری از موارد می توانند ایمنی، میزان تولید، بهره و کیفیت محصولات را افزایش دهند.
2-  رباتها می توانند در موقعیت های خطرناک کار کنند و با این کار جان هزاران انسان را نجات دهند.
3-  رباتها به راحتی محیط اطراف خود توجه ندارند و نیازهای انسانی برای آنها مفهومی ندارد. رباتها هیچگاه خسته نمی شوند.
4-  دقت رباتها خیلی بیشتر از انسانها است آنها در حد میلی یا حتی میکرو اینچ دقت دارند.
5-  رباتها می توانند در یک لحظه چند کار را با هم انجام دهند ولی انسانها در یک لحظه تنها یک کار انجام می دهند.
 
معایب رباتها:
1-  رباتها در موقعیتهای اضطراری توانایی پاسخگویی مناسب ندارند که این مطلب می تواند بسیار خطرناک باشد.
2-  رباتها هزینه بر هستند.
3-  قابلیت های محدود دارند یعنی فقط کاری که برای آن ساخته شده اند را انجام می دهند.
 
 برای مثال امروزه برای بررسی وضعیت داخلی رآکتورها از ربات استفاده می شود تا تشعشعات رادیواکتیو به انسانها صدمه نزند.

تأثیر رباتیک در جامعه:
علم رباتیک در اصل در صنعت به‌کار می‌رود و ما تأثیر آن را در محصولاتی که هر روزه استفاده می‌کنیم، می‌بینیم. که این تأثیرات معمولاً در محصولات ارزان‌تر دیده می‌‌شود.
ربات‌ها معمولاً در مواردی استفاده می‌شوند که بتوانند کاری را بهتر از یک انسان انجام دهند یا در محیط پر خط فعالیت نمایند مثل اکتشافات در مکان‌های خطرناک مانند آتش‌فشان‌ها که می‌توان بدون به خطر انداختن انسان‌ها انجام داد.
 
مشکلات رباتیک:
البته مشکلاتی هم هست. یک ربات مانند هر ماشین دیگری، می‌تواند بشکند یا به هر علتی خراب شود. ضمناً آن‌ها ماشین‌های قدرتمندی هستند که به ما اجازه می‌دهند کارهای معینی را کنترل کنیم.
خوشبختانه خرابی ربات‌ها بسیار نادر است زیرا سیستم رباتیک با  مشخصه‌های امنیتی زیادی طراحی می‌شود که می‌تواند آسیب‌ آن‌ها را محدود ‌کند.
در این حوزه نیز مشکلاتی در رابطه با انسان‌های شرور و استفاده از ربات‌ها برای مقاصد شیطانی داریم. مطمئناً ربات‌ها می‌توانند در جنگ‌های آینده استفاده شوند. این می‌تواند هم خوب و هم بد باشد. اگر انسان‌ها اعمال خشونت آمیز را با فرستادن ماشین‌ها به جنگ یکدیگر نمایش دهند، ممکن است بهتر از فرستادن انسان‌ها به جنگ با یکدیگر باشد. ربات‌ها می‌توانند برای دفاع از یک کشور در مقابل حملات استفاده می‌شوند تا تلفات انسانی را کاهش دهد. آیا جنگ‌های آینده می‌تواند فقط یک بازی ویدئویی باشد که ربات‌ها را کنترل می‌کند؟
 
مزایای رباتیک:
مزایا کاملاً آشکار است. معمولاً یک ربات می‌تواند کارهایی که ما انسان‌ها می‌خواهیم انجام دهیم را ارزان‌تر انجام‌ دهد. علاوه بر این ربات‌ها می‌توانند کارهای خطرناک مانند نظارت بر تأسیسات انرژی هسته‌ای یا کاوش یک آتش‌فشان را انجام دهند. ربات‌ها می‌توانند کارها را دقیقتر از انسان‌ها انجام دهند و روند پیشرفت در علم پزشکی و سایر علوم کاربردی را سرعت ‌بخشند. ربات‌ها به ویژه در امور تکراری و خسته کننده مانند ساختن صفحه مدار، ریختن چسب روی قطعات یدکی و… سودمند هستند.
 
تاثیرات شغلی:
بسیاری از مردم از اینکه ربات‌ها تعداد شغل‌ها را کاهش دهد و افراد زیادی شغل خود را از دست دهند، نگرانند. این تقریباً هرگز قضیه‌ای بر خلاف تکنولوژی جدید نیست. در حقیقت اثر پیشرفت‌ تکنولوژی مانند ربات‌ها (اتومبیل و دستگاه کپی و…) بر جوامع ، آن است که انسان بهره‌ورتر می‌شود.
 
آینده رباتیک:
جمعیت ربات‌ها به سرعت در حال افزایش است. این رشد توسط ژاپنی‌ها که ربات‌های آن‌ها تقریباً دو برابر تعداد ربات‌های آمریکا است، هدایت شده است.
همه ارزیابی‌ها بر این نکته تأکید دارد که ربات‌ها نقش فزاینده‌ای در جوامع مدرن ایفا خواهند کرد. آن ها به انجام  کارهای خطرناک، تکراری، پر هزینه و دقیق ادامه می‌دهند تا انسان‌ها را از انجام آن‌ها باز دارند.

تاریخچه تحولات حوزه رباتیک

1920: نمایش نامه نویس چک اسلواکی Karl capek، کلمه ربات را در نمایش«‌ربات‌های جهانی روسیه» استفاده کرد این جمله از کلمه چکی « Robota» به معنی« کوشش ملال آور‌» آمده است.

1938: نخستین الگوی قابل برنامه‌ریزی که یک دستگاه سم‌پاشی بود، توسط دو آمریکایی به نام‌های Willard pollard و Harold Roselund برای شرکت devilbiss طراحی شد. 

1942: ایزاک آسیموفRunaround را منتشر کرد و در آن قوانین سه‌گانه رباتیک را تعریف کرد. 

1946: ظهور کامپیوتر: George Devol، با استفاده از ضبط مغناطیسی، یک دستگاه playback همه منظوره، برای کنترل ماشین به ثبت رساند. John Mauchly اولین کامپیوتر الکترونیکی (ENIAC) را در دانشگاه پنسیلوانیا ساخت. در MIT، اولین کامپیوتر دیجیتالی همه منظوره (Whirl wind) اولین مسئله خود را حل کرد. 

1951: در فرانسه Reymond Goertz اولین بازوی مفصلی کنترل از راه دور را برای انجام مأموریت هسته‌ای طراحی کرد. طراحی آن مبتنی بر کلیه روابط متقابل مکانیکی بین بازوی اصلی و فرعی با استفاده از روش متداول تسمه و قرقره بود که نمونه‌هایی برگرفته از این طرح هنوز هم در مواردی که نیاز به لمس نمونه‌های کوچک هسته‌ای است، دیده می‌شود. 

1954: George Devol اولین ربات قابل برنامه‌ریزی را طراحی و عبارت جهانی اتوماسیون را ابداع کرد. این امر زمینه‌ای برای نام‌گذاری این شرکت به Unimation در آینده شد. 

1959: Marvin Minsky و John McCarthy آزمایشگاه هوش مصنوعی را در MIT بنا نهادند. 

1960: Unimation توسط شرکت Coudoc خریداری شد و توسعه سیستم ربات‌های آن آغاز گردید. کارخانجات ساخت تراشه مانند AMF پس از آن شناخته شدند و اولین ربات استوانه ای شکل به نام Versatran که توسط Harry Johnson&Veljkomilen kovic طراحی شده بود، فروش رفت. 

1962: جنرال موتورز اولین ربات صنعتی را از Unimation خریداری کرد و آن را در خط تولید خود قرار داد. 

1963: John Mccarthy آزمایشگاه هوش مصنوعی دیگری از دانشگاه استنفورد بنا کرد. 

1964: آزمایشگاه‌های تحقیقاتی هوش مصنوعی در M.I.T ،مؤسسات تحقیقاتی استنفورد (SRI)، دانشگاه‌ استنفورد و دانشگاه ادین برگ گشایش یافت. 

1964: رباتیک C&D پایه گذاری شد. 

1965: دانشگاه Carnegie Mellon مؤسسه رباتیک خود را تأسیس کرد. 

1965: حرکت یکنواخت ( Homogeneous Trans formation) در شناخت نحوه حرکات ربات به کار رفت. این روش امروزه به عنوان نظریه اسامی رباتیک وجود دارد. 

1965: ژاپن ربات Verstran ( نخستین رباتی که به ژاپن وارد شد) را از AMF خریداری کرد. 

1968: کاوازاکی مجوز طراحی ربات‌های هیدرولیک را از Unimation گرفت و تولید آن را در ژاپن آغاز کرد. 

1968: SRI،Shakey (یک ربات سیار با قابلیت بینایی و کنترل با یک کامپیوتر به اندازه یک اتاق) را ساخت. 

1970: پروفسور victor sheinman از دانشگاه استنفورد بازوی استاندارد را طراحی کرد. ساختار ترکیب حرکتی او هنوز هم به بازوی استاندارد معروف است. 

1973: Cincinnate Milacron اولین مینی کامپیوتر قابل استفاده تجاری که با رباتهای صنعتی کنترل می شد(T3) را عرضه کرد. ( طراحی توسط Richard Hohn )

1974: پروفسور Victor Scheinman، سازنده بازوی استاندارد، Inc Vicarm را جهت فروش یک نسخه برای کاربردهای صنعتی ساخت. بازوی جدید با یک مینی کامپیوتر کنترل می‌شد. 

1976: Vicarm Inc در کاوشگر فضایی وایکینگ 1و2 استفاده شد. یک میکرو کامپیوتر هم در طراحی vicarm به کار رفت. 

1977: یک شرکت ربات اروپایی (ASEA)، دو اندازه از ربات‌های قدرتمند الکتریکی صنعتی را عرضه کرد که هر دو ربات از یک کنترلر میکرو کامپیوتر برای برنامه ریزی عملکرد خود استفاده می‌کردند. 

1977: Inc, Unimation vicarm را فروخت. 

1978: unimation با استفاده از تکنولوژی Vicarm ‌ ( puma) ماشین قابل برنامه‌ریزی برای مونتاژ( puma) را توسعه داد . امروزه همچنان می‌توان puma را در بسیاری از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی یافت. 

1978: ماشین خودکار Brooks تولید شد. 

1978: IBM و SANKYO ربات با بازوی انتخاب کننده، جمع کننده و مفصلی (SCARA) که در دانشگاه Yamanashi ژاپن برنامه‌ریزی و تولید شده بود، را فروختند. 

1980: Cognex تولید شد. 

1981: گروه ربات‌های CRS عرضه شد. 

1982: Fanuc از ژاپن و جنرال موتورز درGM Fanuc برای فروش ربات در شمال آمریکا قرار داد بستند. 

1983: تکنولوژی Adept عرضه شد. 

1984: Joseph Engelberger ایجاد تغییرات در رباتیک را آغاز کرد و پس از آن نام ربات‌های کمکی (Helpmate) به ربات‌های خدماتی توسعه یافته (developed service Robots) تغییر یافت. 

1986: با خاتمه یافتن مجوز ساخت Unimation، کاوازاکی خط تولید ربات‌های الکتریکی خود را توسعه داد. 

1988: گروه Staubli، Unimation را از Westing house خرید. 

1989: تکنولوژی Sensable عرضه شد. 

1994: یک ربات متحرک شش پا از مؤسسه رباتیک CMUیک آتشفشان در آلاسکا را برای نمونه‌برداری از گازهای آتشفشانی کاوش کرد. 

1997: ربات راه‌یاب مریخ ناسا از زمانی‌که ربات وارد مریخ شد تصاویری از جهان را ضبط و ربات سیار Sojourner تصاویری از سفرهایش به سیاره‌های دور را ارسال کرد. 

1998: Honda نمونه ای از p3 (هشتمین نمونه در پروژه طراحی شبیه انسان ) که در 1986 آغاز شده بود را عرضه کرد. 

2000: Honda نمونه آسیمو نسل بعدی از سری ربات‌های شبیه انسان را عرضه کرد. 

2000: Sony از ربات شبیه انسان خود که لقب SDR ( Sony Dream Robots) را گرفت، پرده برداری کرد. 

2001: Sony دومین نسل از ربات‌های سگ Aibo را عرضه کرد. 

2001: سیستم کنترل از راه دور ایستگاه فضایی(SSRMS ) توسط مؤسسه رباتیک MD در کانادا ساخته و با موفقیت به مدار پرتاب شد و عملیات تکمیل ایستگاه فضایی بین‌المللی را آغاز کرد.

منبع